hai...


forgiveness, repentance, acceptance...

ala lang, bigla kong naalala yung talk 4 ng camps...it seems na ayaw mo ako patawarin... yet d ko mainitindihan sabi mo banished na ako.. pero why can i still see a lot of posts associated with me? ano ba talaga? sabi ng iba meron pa daw. sabi mo wala na. d ko ma get. ikaw... ang laki ng galit mo sakin. alam mo ba.... sabi mo narrow minded ako... am.... alam mo ba... na... all this time sa lahat ng ginawa mo sakin.......pinilit kitang intindihin alam mo yun? kung narrow minded ako... e di sana hindi ko tinatanong sitwasyon mo sa iba. hindi kita tinetext. hindi ko binabasa mush pits moments mo and stuff... alam mo yun? super naiinintindihan kita in all aspects. naiinindihan ko lahat ng gusto mo iparating at sabihin. fyi. hindi ako galit sayo. inis lang ng kaunti kasi mejo violent reaction mo. super. i was so shocked din kasi ngayon lang ngyari sakin lahat ng to na sobrang umabot sa seryosohan na ang lahat. pards, hirap na hirap ako... hindi mo lang alam kung ano ang inabot ko. you want to know why you don't know???

it's because... YOU WOULDN'T EVEN TALK TO ME... hmm... paano kaya yun? ikaw, kinausap mo muna yung iba consulting their opinion on what i was doing. but did you actually concidered the fact na SILA AY SILA AT AKO AT AKO? hindi mo ba naisip since sila ay sila eh.... IBA ANG INIISIP KO? may opinion sila... pero iba ang akin... see??? ako, before i jumped to conclusions...

i tried to talk to you when you didn't show effort. as in. ganon ako ka seryoso para makipagbati. you..... i have to almost kneel to you and kiss your feet para lang makausap ako.... ako... na halos humandusay at humagulgol ng ilang linggo.... ako na super disturbed.... ako pa tong siyang lumapit sayo.... para makagawa ng paraan para maging maayos na ang lahat... pero anong ginawa mo??? you pushed yourself away from me and syiempre lalo mo pa ako dinikdik sa baba... you ignored my cries.... isinangtabi..... jessie.... kaya.... let's put this situation na... ikaw si TAM.. ako si PARDS..... SI TAM ANG LUMAYO si PARDS LUMAPIT... gets? pards... i'm becoming you... that's why i know exactly what you feel.... sure aminado ako sa mga sinabi ko na selfish ka... na pigehaded ka... lam mo yun? bakit umabot sa ganyan? sana intindihin mo na hindi ako perpekto... alam mo yun? sa sobrang sakit ng sinabi mo nasabi ko yun..... pinilit ko talagang pigilan sarili ko na " sobrang bait niyan... hindi naman niya gagawin sakin yun..." or " alam ko na kakausapin parin niya ako..." alam mo yun???? despite all the reverse psychology nasabi ko parin yun.... that's why i'm sorry... alam ko sira na ako sa mom mo, sa ate mo, sa friends mo.... hindi mo lang alam kung gaano kasakit yung mga bagay na umabot sakin...

alam mo ba reaction ni mama??? " tsek, nasaan na si jessie... pumunta pala siya dito hindi mo sinabi?" minsan.." aah... si jessie pala... nasan na yun?" or minsan sina ate yen "o, nasan na yung lalaking dumating dito? sana kumain na muna yun" yung mga tipong ganun? sa friends ko "aaah, si jessie... siguro naman madam may rason siya.." alam mo yun? hinahanap ka pa nga nila...

HINDI KA SIRA SA KANILA DAHIL AYOKO SABIHIN YUNG GINAGAWA MO SAKIN KASI I BELIEVE NA HINDI KA GANUN....HINDING HINDI... SOBRA NAGBAGO KA... SA TOTOO LANG... PARDS, NATATAKOT AKO SAYO... up to the point na while thinking of your reactions it makes me cry.... minsan tinanong ko pa sarili ko... KASALANAN KO BA NA NAGKAGUSTO ka SAKIN??? kasalanan ko ba??? kung OO ang sagot mo... sige... tatanggapin ko na KASALANAN KO NA AKO PA PUMASOK SA BUHAY MO, KASALANAN KO NA NAGING BEST FRIENDS TAYO, KASALANAN KO NA NAGING SUPER CLOSE TAYO... PARDS KASALANAN KO NA LAHAT.... yan... inamin ko na lahat.... kasalanan ko na lahat... WALA KA NAMAN KASALANAN... bakit??? EH KASI WALA... WALA.. WALA... wala kang maling ginawa.. kasalanan ko na lahat.. Pati yung pAGdamAY KO SAYO KAY TAM... LAHAT... yan... sa lahat ng nagawa ko.... pinatawad kita... pinatawad ko sarili ko.... why? kasi ayoko na... why? naisip ko... napapagod na ako sa kakahabol sayo... sa kakamakaawa sayo... sa kakaiiyak ko sayo... sa kakasulat tungkol sayo... sa lahat...

napapagod na ako.... i guess... nalaman ko na mahal pala kita.... yung tipong nung nawala ka sobrang bangag at karag ako all week... hindi nagsasalita at hindi kumakain... hindi pa makatulog... lam mo yun? walang wala... mas masahol pa pinagdaan ko sayo... ikaw? ang dami mong friends who's backing you up... and what do i have? i have myself na pinagtaguan ko ng lahat ng sakit..... siguro nga... na.... i should forget you na... tama... give you up.... go wherever...s ay whatever you like.... okei langs akin..... why? kasi ako, tanggap ko na na galit ka..... and tanggap ko na hindi mo ako pinagkakatiwalaan, tanggap ko na wala na talaga..... and that's why.... i learned na... "tin, tama na... magtira ka naman sa sarili mo... pahingahin mo naman sarili mo.... tama na yan.... suko ka na... wala ka ng magagawa..."ayun.... hai... ayoko na talaga... kung ayaw mo maalala yung memories? fine... it's okei.. eh ayaw mo alalahanin magagawa ko ba?

from my experience ngayon.... lahat sila pinaaiiyak ka at sasaktan.....

i thought that one bedan was enough to teach me that lesson.... pero... kailangan pa palang dagdagn ng 3 bedista para isak sak sa utak ko na masasaktan ka lang pala nila... ayoko na.... hindi na kasi ako natuto...kaya nga naman ngayon.... hai.... suko na muna ako sa mga ganyan..... sa tingin ko naman hindi lang ikaw ang taong umiikot sa mundo ko....hai.... basta ang alam ko..... tatahimik na ako... kung gusto mo ako kalimutan then fine wth me....all i can say now is....



i'm sorry..... i forgive you.... i have accepted everything.... for that? thankyou......



i'm so sick... i'm so tired.... on my own....once again.......